به نقل از «ایرنا»

آیا می دانید اولین ارتودنسی دندان به زمان مصر باستان برمی گردد؟!!

تاریخ انتشار: ۲ آبان ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۲۵۵۴۰۲

ارتودنسی از آن زمان به مرور پیشرفت کرده و برای مرتب کردن دندان ها از دستگاه ها و روش هایی استفاده شده که امروزه شاهد آن هستیم. در حال حاضر یکی از جدیدترین روش ها برای مرتب کردن دندان ها ارتودنسی نامرئی با الاینرها (اینویزیلاین) است؛ اما از بشر بعید نیست که سال های بعد دستگاه های دیگری را برای درمان مرتب کردن دندان ها ابداع کند!

ارتودنسی دوره باستان

در مجله آمریکایی ارتوپدی و ارتودنسی فک تصاویری چاپ شده است که نشان از بقایای اجساد انسان های حدود ۵۰۰۰  سال قبل است و در آن زمان با استفاده از اجزایی بشر سعی در مرتب کردن دندان هایش داشته.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

امروزه متخصصین ارتودنسی برای اصلاح نامرتبی دندان ها از براکت های ارتودنسی استفاده می کنند که ابزاری شبیه به براکت های امروزی در مومیان مصری یافت شده است.

مومیایی های بسیاری یافت شده است که در اطراف دندان هایشان فلزات خام پیدا شده، باستان شناسان معتقدند که امکان دارد در آن زمان از روده گربه استفاده می کردند. به این صورت که روده گربه را بر روی دندان ها به بندهایی متصل می کردند که تا با فشاری که وارد می کند منجر به حرکت دندان ها شود.

البته علاوه بر مصریان، یونیان، رومی ها و اتروسکان ها در آن زمان درمان ارتودنسی انجام داده اند. یک جراح دندانپزشک به اسم دیوید ایوانز بندهای طلایی را در دهان زنان اتروسکان کشف کردن که در آن زمان برای حفظ و مرتب کردن دندان هایشان استفاده می کردند. با این تفاسیر زیبایی و صاف بودن دندان ها از قدیم الایام مورد توجه بشر بوده و هست.

هیپوکریتز، پزشک یونان باستان اولین نوشته خود را تحت عنوان "توصیف شناخته شده نامرتبی و اختلالات دندانی" را حدود ۴ قرن قبل از میلاد مسیح نوشت.

قرن های ۱۷ و ۱۸

در اوایل قرن ۱۷ برخی افراد به دلیل ناهنجاری و نامرتبی دندان ها دچار ناراحتی و افسردگی شدند. در نهایت پس از دوران باستان پیشرفت در ارتودنسی تا قرن ۱۸ متوقف شد.

پدر دندانپزشکی (پییر فاچارد) وسیله ای به اسم bandeau که شبیه یک نوار فلزی بود را اختراع کرد. این نوار شبیه نعل اسبی بود که سوراخ های منظمی روی آن قرار گرفته بود و در اطراف دندان ها قرار می گرفت تا منجر به اصلاح موقعیت دندان ها شود.

ارتودنسی در ایالات متحده

پیشرفت چشمگیری در قرن ۱۹ در حوزه ارتودنسی دندان در ایالات متحده آغاز شد. در آن ایام نوعی هدگیر اختراع شده که به سر و گردن و از خارج دهان به فک وصل می شد تا با فشار ملایم بر روی دندان ها آن را به موقعیت مناسب جابجا کنند. سپس در سال ۱۸۴۰ اولین کتاب کلاسیک در دندانپزشکی به اسم "هنر دندانپزشکی" منتشر شد که در این کتاب درباره شیوه هایی مثل لحیم کاری بر روی بند برای کمک به چرخش دندان ها صحبت شده است. همچنین در این کتاب از کلاهک های طلایی چسبیده به دندان های آسیاب که به منظور باز کردن بایت دندانی استفاده می شده است؛ صحبت شده است.

ورود به قرن بیستم

بدون پدر خوانده ارتودنسی مدرن، ادوارد هارتلی تاریچه ارتودنسی دندان تکمیل نمی شود. ادوارد هارتلی توانست دلیل اصلی مال اکلوژن، ناهماهنگی و نامنظمی دندان ها را کشف کند و در سال ۱۸۸۰ با یک ابزار بسیار مناسب نسبت به درمان این مشکلات اقدام کرد.

پیشرفت در دهه ۱۹۷۰

قبل از دهه ۱۹۷۰ میلادی پزشکان با پیچاندن سیم به دور هر دندان براکت ها را به دندان ها متصل می کردند. اما در دهه ۱۹۷۰ با اختراع چسب دندانی به جای سیم با استفاده از چسب براکت ها را به سطح دندان ها می چسباندند. در این زمان از فلز ضد زنگ به جای طلا و نقره استفاده می شد که همین موضوع به طور قابل توجهی منجر به کاهش هزینه ارتودنسی شد.

همچنین ارتودنسی لینگوال یا پشت دندانی که نوعی ارتودنسی نامرئی هستند برای اولین بار در سال ۱۹۷۰ معرفی شدند. ارتودنسی لینگوال به پشت دندان ها متصل می شود و کسی متوجه درمان ارتودنسی فرد می شود و در حال حاضر هم از این روش درمانی استفاده می شود.

کلام آخر

بیش از ۳۰۰۰ سال است که از اولین باری که بشر از ارتودنسی برای مرتب کردن دندان ها استفاده می کرده می گذرد و در طول این سال ها درمان ارتودنسی دندان از حالت زشت و البته دردناک به روش های زیبا و بدون درد امروزی تبدیل شده اند. البته با پیشرفت چشمگیری که بشر در حوزه ارتودنسی داشته است همچنان متخصصین ارتودنسی امیدوار هستند که با روی کار آمدن روش های جدیدتر هزینه ارتودنسی کمتر و البته درمان سریعتر و راحت تر شود.

برخی تحقیقات نشان می دهند که امکان دارد در طی سالیان آینده فولادی ضد زنگ با آلیاژی از نیکل و تیتانیوم جایگزین شود. اگر این اتفاق حاصل شود بشر پیشرفت چشمگیری در این حوزه خواهد داشت. به گفته محققان اگر این اتفاق رخ دهد این آلیاژ فلزی در رشته های سیمی بسیار نازک و البته مستحکم تولید می شوند و نیاز بیماران به مراجعات مکرر به مطب ارتودنسی به منظور اصلاح بریس های دندانی را به طور کامل از بین می برد.

** محتوای این مطلب تبلیغاتی است و ایرنا مسئولیتی درباره آن ندارد.

برچسب‌ها سلامت دندان دندانپزشکی ارتودنسی

منبع: ایرنا

کلیدواژه: اجلاس اوآنا سلامت دندان دندانپزشکی ارتودنسی سلامت دندان دندانپزشکی ارتودنسی مرتب کردن دندان ها ارتودنسی دندان آن زمان براکت ها روش ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۲۵۵۴۰۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

۱۴ اردیبهشت در دنیای علم چه خبر؟

به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا، تاریخ علم مملو از رویدادهای مهمی است که نوآوری‌ها، کشف‌ها و حتی زادروزها و درگذشت‌های دانشمندان و مخترعان تاثیرگذار جهان را در برمی‌گیرد. در این تقویم علم، وقایع مهم مصادف با امروز ۱۴ اردیبهشت برابر ۳ می را ورق می‌زنیم.

***

استر بویز ون دیمان

۳ می ۱۹۳۷ میلادی برابر با ۱۴ اردیبهشت ۱۳۱۶ خورشیدی، باستان‌شناس آمریکایی که با بورسیه تحصیلی در رم تحصیل می‌کرد، تصمیم گرفت که به‌طور تخصصی روی باستان‌شناسی رم باستان کار کند. او در سال ۱۹۰۷، هنگام شرکت در یک سخنرانی در محل خانه وستال‌ها (محوطه باستانی ۶ کاهن زن رم باستان)، متوجه شد آجرهایی که دریچه‌ای را مسدود می‌کنند، با آجرهای موجود در خود سازه متفاوت است و او حدس زد که این تفاوت‌ها در مصالح ساختمانی ممکن است اطلاعات زیادی را برای قدمت‌نگاری بناهای تاریخی رمی فراهم کند. به‌این‌ترتیب ۳۰ سال زندگی او در رم آغاز و به اولین زنی تبدیل شد که در باستان‌شناسی میدانی رم باستان متخصص بود. ون دیمان معیارهای ماندگاری را برای قدمت بناهای باستانی ایجاد کرد که مطالعه جدی معماری رمی را پیش برد. با تکنیکی که او توسعه داد امکان تعیین قدمت سازه‌های رمی میسر شد.

آنری پیتو

۳ می ۱۶۹۵ میلادی برابر با ۱۴ اردیبهشت ۱۰۷۴ خورشیدی، آنری پیتو، مهندس هیدرولیک فرانسوی و مخترع لوله پیتو به‌دنیا آمد. لوله پیتو از لوله یا مجرای عبور مایعات تشکیل شده که درست در مسیر حرکت سیال قرار می‌گیرد. به‌محض‌اینکه این مجرا پر شود، می‌توان فشار را اندازه‌گیری کرد. ازآنجاکه مسیر خروجی برای مایع وجود ندارد، سیال از حرکت باز می‌ایستد. این فشار، فشار ایستایی سیال است که به آن فشار کل یا فشار پیتو هم می‌گویند. در لوله پیتو، ارتفاع ستون سیال متناسب با مجذور سرعت جریان در عمق ورود آب به لوله است. پیتو در سال ۱۷۳۲ وقتی مشغول اندازه‌گیری جریان رود سن بود، این رابطه را کشف کرد. پیتو در سال ۱۷۲۴ به عضویت فرهنگستان علوم فرانسه درآمد و در سال ۱۷۴۰ عضو انجمن سلطنتی شد.

والی شیرا

۳ می ۲۰۰۷ میلادی برابر با ۱۴ اردیبهشت۱۳۸۶ خورشیدی، والتر ماری (والی) شیرا جونیور، فضانورد و خلبان آمریکایی درگذشت. شیرا تنها فضانوردی بود که در چهار ماموریت فضاپیماهای مرکوری، جمینای و آپولو پرواز کرد. او در رشته مهندسی هوانوردی تحصیل کرد، سپس به نیروی دریایی ایالات متحده پیوست و خلبان نیروی دریایی شد. ۹ آوریل ۱۹۵۹ به‌عنوان خلبان آزمایشی به یکی از هفت مردی تبدیل شد که ناسا به‌عنوان فضانوردان اصلی برنامه مرکوری برای ماموریت‌های یک نفره انتخاب کرد پس از اولین پرواز فضایی ایالات متحده در مدار زمین توسط جان گلن، نوبت شیرا رسید تا کپسول سیگما ۷ را در پنجمین ماموریت سرنشین‌دار ایالات متحده، هدایت کند و در مدت کمی بیش از ۹ ساعت، ۶ بار زمین را دور بزند. او بار دیگر در ۱۵ دسامبر ۱۹۶۵ به‌عنوان خلبان فرماندهی در جمینای۶ به فضا رفت و طی این ماموریت با فضاپیمای جمینای ۷ ملاقات فضایی انجام داد. شیرا در ۱۱ اکتبر ۱۹۶۸ به‌عنوان فرمانده آپولو ۷ برای انجام ماموریتی ۱۱ روزه به فضا رفت.

ویتو ولتِّرا

۳ می ۱۸۶۰ میلادی برابر با ۱۴ اردیبهشت ۱۲۳۹ خورشیدی، ویتو ولتِّرا، ریاضی‌دان ایتالیایی که کمک‌های مهمی به حساب دیفرانسیل و انتگرال، و نظریه‌های ریاضی در نجوم، کشش و بیومتریک کرد به‌دنیا آمد. استعداد ریاضی او زمانی که نوجوان بود ظاهر شد. سال ۱۹۰۵، او شروع به توسعه نظریه نابجایی در بلورها کرد که  به درک بهتر رفتار مواد انعطاف‌پذیر منجر شد. طی جنگ جهانی اول، او دفتر اختراعات جنگ ایتالیا را تأسیس کرد و سلاح‌هایی را برای استفاده در کشتی‌های هوایی (نوعی هواگرد موتوردار) طراحی کرد و در این هواگردها به‌جای استفاده از هیدروژن قابل‌اشتعال استفاده از گاز هلیوم را پیشنهاد کرد. ولتِّرا را برای دستاوردهایش در نظریه تابع و معادلات دیفرانسیل می‌شناسند.

 

انتهای پیام/